Su Santu Evangeliu de nostu Signori Gesù Cristu segundu Santu Luca. Tradusiu in su dialettu sardu meridionali. Si bendit in Roma, Napoli, Milano, Firenze (Firenze, Tipografia Claudiana, 1900).

Traduttore non indicato. Traduzione fatta seguendo la versione del Diodati.

Cap. 12, pp. 52-57.

Luca cap. 12

Discorsu de Gesus cun is discipulus.

12,1 Intantu, essendi benia sa genti a migliaris finzas a si poniri peis is unus cun is aterus, Gesus hiat cumenzau a nai a is discipulus suus: « Ainnantis de totu, castiaisì de su fermentu de is fariseus, chi est ipocrisia. 2 Nudda est cobertu, chi non depat essiri scobertu; e nudda est secretu, chi non depat essiri conotu. 3 Po cussu totu su chi bosu heis hai nau a su scuriu, hat essiri ascurtau a sa luxi; e su chi heis hai nau in is origas ind' is aposentus, hat essiri predicau asuba de is teuladas de is domus.

4 E nau a bosaturus, amigus mius: Non timais a cuddus chi boccint su corpus e chi a pustis non podint fai nudda de prus. 5 Ma deu hap' a mostrai a bosaturus a chini depeis timiri: timei a cuddu, chi a pustis chi hat bocciu tenit potenzia de ghettai in sa Geenna; sì, nau a bosu, timei a cuddu. 6 Forsas chi no si bendint cincu cruculeus po duus dinareddus? Eppuru, nè manc' unu de custus est istetiu scaresciu ananti de Deus. 7 Anzis is pilus puru de sa conca bosta sunti totus numeraus; no timais bosu baleis prus de medas cruculeus.

8 E nau a bosaturus: Chinisiollat hat hai cunfessai a mei ananti de is ominis, su Fillu de s' omini ancora hat a cunfessai a issu ananti de is angelus de Deus; 9 ma chini hat hai arrennegau a mei ananti de is ominis, hat essiri arrennegau ananti de is angelus de Deus.

10 E a chinisiollat hat hai nau fueddu contra de su Fillu de s'omini, ddi hat essiri perdonau; ma a chini hat hai frastimau contra de su Spiridu Santu, non ddi hat essiri perdonau.

11 Candu poi hant a portai a bosaturus ananti de is sinagogas e de is magistraus e de is autoridadis, no atureis in pensamentu comenti o ita heis a nai in defensioni bosta, 12 poita chi su Spiridu Santu, in cuddu momentu e totu, hat imparai a bosaturus su chi depeis nai ».

Parabola de su riccu tontu.

13 E unu çertu de mesu de sa genti dd'hiat nau: «Maistu, nara a fradi miu de sparziri cun mei s' eredadi ». 14 E issu hiat nau a cuddu: « Omini, chini m' hat fattu giugi o sparzidori intre bosaturus? »

15 A pustis hiat nau a issus: «Donai attenzioni e castiaisì de dogna avarizia, poita chi, po cantu unu siat arriccu, sa vida non benit de is benis suus ».

16 E ddis hiat nau custa parabola: « Su campu de un omini riccu hiat portau meda fruttu. 17 E issu fiat qûistionendi a intru de sei e totu e narendi: Ita hap' a fai, poita no tengu aundi poniri is arregortas mias ? 18 E hiat nau : Custu hap' a fai; hap' a sciusciai is solajus mius e indi hap' a fabbricai prus mannus, e inci hap' a poniri totus is arregortas e is benis mius; 19 e hap' a nai a s'anima mia: Anima mia, tui tenis medas benis cunservaus po medas annus, discansatì, pappa, buffa e gosa! 20 Ma Deus dd'hiat nau: Tontu ! custa notti e totu s'anima tua hat essiri torrada a zerriai; e de chini hat essiri su chi has apparicciau?

21 Aici est de chini fait tesorus po sei, e non benit arriccu in Deus ».

Is inqûietudinis po su tempus benideru.

22 A pustis hiat nau a is discipulus suus: « Po cussu nau a bosaturus: Non tengais pensamentu po sa vida, de ita heis a pappai; nè po su corpus, de ita heis essiri bestius. 23 Sa vida est prus che su pappai, e su corpus prus che sa bestimenta. 24 Donai attenzioni a is crobus; no seminant e no arregollint, non tenint rebustu nè solaju, eppuru Deus ddus nutrit; cantu non seis bosaturus prus che is pillonis? 25 E chini de bosaturus, mancai si donghit traballu meda, podit aggiungiri unu cùbitu sceti a s'artaria sua?

26 Si duncas non podeis mancu una cosa pitica, poita pigais pensamentu de is ateras? 27 Donai attenzioni a is lillus, comenti crescinti. Non traballant nè filant; ma deu nau a bosu chi nè mancu Salomoni cun totu sa gloria sua no est istetiu bestiu comente unu de cuddus. 28 E si s'erba de sa campagna, chi oi inc' est e cras est ghettada in su forru, Deus dda bestit in cudda manera, cantu prus no hat a bestiri a bosu, genti de pagu fidi? 29 Bosaturus puru no atureis a circai su chi heis a pappai o su chi heis a buffai, e no abbarreis suspendius. 30 Poita totus cuddas cosas sunt is gentis de su mundu chi ddas circant, ma su Babbu bostu scit chi teneis bisongiu de totus custas cosas. 31 Anzis circai su Regnu de issu, e totus custas cosas a bosu hant essiri aggiuntas.

32 No timas, piticu cumoni; poita chi su Babbu bostu s' est cumplaxiu de donai a bosu su Regnu.

33 Bendei is benis bostus, e fei limosina; feisì de is bussas chi no imbeccint; unu tesoru, chi no acabit mai, in celu, aundi non s' accostat su ladroni e sa tingia non fait malannus. 34 Poita chi aund'est su tesoru bostu, innì e totu hat essiri su coru bostu.

Parabola de is serbidoris billadoris.

35 Sianta cintus is lumbus bostus, e is lantias allutas; 38 e bosu siais similis a ominis chi aspettant a su meri insoru, candu est po torrai de is nuzias, a finis chi, candu siat beniu e siat tocchendi sa porta, subitu ddi abergiant. 37 Biadus cuddus serbidoris chi su meri, candu hat essiri torrau, hat agatai billendi. In beridadi nau a bosu ch'issu s' hat a cingiri e ddus hat a fai sezziri in sa mesa e s' hat accostai po ddus serbiri. 38 E mancai benessit in sa segunda vigilia, e mancai benessit in sa terzia vigilia, e ddus agatessit aici, biadus issus. 39 E sciais custu, chi si su meri de domu sciessit a cali ora su furoni benit, issu hiat a billai e no hiat a lassai arruinai sa domu. 40 Bosaturus ancora siais lestus, poita in cudd' ora chi non pensais su Fillu de s' omini benit ».

41 E Perdu hiat nau: «Signori, naras a nosu custa parabola, ovveru puru a totus?»

42 E su Signori hiat nau: « Cali est mai cudd' ecònomu fideli e sabiu chi su meri hat a poniri asuba de sa genti de serviziu, po ddis donai in su tempus sua sa mesura de trigu?

43 Biadu cuddu serbidori chi su meri, candu hat arribai, hat agatai fendi aici. 44 In beridadi nau a bosu chi ddu hat a poniri asuba de totus is benis suus.

45 Ma si cuddu serbidori naressit in su coru: Su meri tardat a beniri; e cumenzessit a arropai a is serbidoris e a is serbidoras, e a pappai e a buffai e a s' imbriagai; 46 su Meri de cuddu serbidori hat a beniri sa di ch' issu non dd'aspettat, e a s'ora ch'issu non scit, e ddu hat a fai smembrai a colpus de acciottu, e ddi hat a donai su logu suu in mesu de is traitoris.

47 E cuddu serbidori chi hat conota sa voluntadi de su meri e non s' est apparicciau e no hat fatta segundu sa voluntadi de issu, hat essiri arropau cun medas colpus ; 48 e chini non dd'hat conota, e hat fattu cosas de ddu fai arropai, hat a pigai pagus colpus; ma a chini meda est istetiu donau, meda ddi hat essiri torrau a dimandai, e a chini est istetiu meda cunfiau, tanti prus ddi hat essiri torrau a dimandai. »

Çertus in is famiglias po causa de Gesus.

49 « Deu seu beniu a ghettai fogu in sa terra; e ita bollu, candu già est allutu?

50 Ma depu essiri battiau de unu battisimu, e comenti seu angustiau finzas chi non siat cumpliu ! 51 Pensais bosaturus chi deu seu beniu a poniri paxi in terra? No, nau a bosu, anzis disunioni. 52 Poita chi, finzas de immoi, s'inci hant essiri cincu personas in d'una domu, hant essiri divididas, tres contra de duus e duus contra de tres. 53 Su babbu hat essiri dividiu contra de su fiIlu, e su fillu contra de su babbu; sa mamma contra de sa filla, e sa filla contra de sa mamma; sa sorga contra de sa nura e sa nura contra de sa sorga ».

Is signalis de is tempus.

54 A pustis naràt ancora a is turbas: « Candu bosaturus bieis beniri una nui a susu de Ponenti, subitu narais: Hat a pròiri ! E aici suççedit. 55 E candu sulat su bentu Mesugiornali, narais: Hat a fai basca! E aici suççedit. 56 Ipocritus, beni scieis conosciri sa facci de sa terra e de su celu; e comenti non scieis bosaturus conosciri custu tempus?

57 E poita ancora non scieis conosciri de bosaturus e totu su chi est giustu ? 58 De fattu, candu tui bandas aunde su giugi impari cun s' avversariu tuu, circa, mentras ses in s'arruga, de ti liberai de issu; chi a is bortas issu non t'inci portit ananti de su giugi, e su giugi non ti donghit in manu de su sergenti, e su sergenti non ti ghettit in presoni. 59 Deu ti ddu nau: No hiasta a bessiri de inguni ainnantis chi no hessis pagau finzas a s'ultimu dinareddu ».