© Vangelo di Marco 1999. Traduzione in sardo campidanese, variante del Sarcidano isilese,
di Antioco e Paolo
Ghiani. Consulenza esegetica di Antonio Pinna.
Proposta di traduzione Ghiani 1999 con osservazioni Pinna 1999-2000
1 Cumentzu de sevangčliu de Gesłs Cristu, Fillu de Deus. 2Comenti ddu at iscritu in su profeta Isaia:
Mira, deu mandu su missu miu ananti tuu,
issu tat a aprontai sa bia.
3Una boxi tzerriat in su desertu:
aprontai sa bia de su Sennori,
aderetzaiddi is moris.
4Si fut incrarau Giuanni, cussu chi batiat in su desertu, predichendi unu batiu de penitentzia a perdonu de is pecaus. 5Anca fut issu suncurriat totu canta sa Giudea e totu is Gerosolimitanus. E arreconnoscendi is pecaus intzoru si faiant batiai de issu in sarriu Giordanu. 6E Giuanni portąt unu bestiri de pilu de camellu e in lumbus una cintroxa de peddi, papąt pibitziris e meli aresti 7e predicąt narendi: «Benit apustis miu su chi est prus forti de mimi, deu non seu dģnniu, incrubendimģ, de ndi ddi scapiai is corrias de is andalis. 8Deu sapu batiau cun ącua, ma issu sat a batiai cun Spiritu santu».
9In cussas dis Gesłs ndi fut benniu de Nązaret de Galilea e fut istetiu batiau de Giuanni in su Giordanu. 10E illuegu bessendindi de sącua iat biu is celus aberendusģ e su Spiritu abascendindeddi a pitzus comenti de una columba. 11E de is celus ndi fut lņmpia una boxi: «Tui ses su fillu miu stimau, tui mi ses aggradessiu».
12Apustis su Spiritu nci ddiat impčlliu a su desertu. 13E fiat abarrau coranta dis in su desertu a ddu tentai su tiaulu, biviat cun is bestias e is angelus ddu srebiant.
14Apustis chi Giuanni fut istetiu intregau, Gesłs fut andau in Galilea predichendi
sa nova bona de Deus 15e narendi: «Est cumprģu su tempus, ndest acostiau
sarrčnniu de Deus; furriai de pentzamentu e creei a sa nova bona».
16Passendi in soru de su mari de Galilea iat biu a Simoni e a Andria,
su fradi de Simoni, getendinci sarretza a mari, ca fiant piscadoris. 17E
Gesłs ddis at nau: «Sodigai infatu miu e sapa fai piscadoris de
ņminis». 18E illuegu iant lassau is arretzas e ddiant sodigau. 19Pagu
pagu prus ainnantis iat biu a Giacu de Zebedeu e a Giuanni su fradi, aconcendi
is arretzas in sa barca. 20Illuegu ddus iat tzerriaus. Issus iant lassau in
sa barca a Zebedeu, su babu intzoru, cun is gerronaderis e si ndi fiant andaus
infatu suu.
21Intrant a Cafarnąu e illuegu su sąbudu fiat intrau a sa sinagoga e donąt imparu. 22E fiant spantaus de sa dotrina sua, ca fiat imparendiddus cun poderi e non comenti de is ominis de lei. 23E tandus, ddu iat in sa sinagoga unņmini cun dunu spiritu malu e iat aboxinau, narendi: 24«Ita teneus de biri cun tui, Gesłs Nazarenu? Ses benniu po isperdiri a nosu! Ddu sciu, chini ses: su santu de Deus». 25E Gesłs ddiat amaletzau, narendi: «Citudģ! Bessindeddi a foras!». 26E su spiritu malu, trotoxendiddu totu, e aboxinendi a boxi manna ndi ddi fut bessiu. 27E totus fiant abarraus aici spantaus chi, chistionant sunu cun satru, narendi: «Ita cosa est custa? Unu imparu nou donau cun poderi. Cumandat fintzas e a is spiritus malus e ddi ponint in menti!». 28E sa nomenada sua fut bessia a lestru in dņnnia logu e in totu is lącanas de sa Galilea.
29E bessius de sa sinagoga fiant andaus illuegu a domu de Simoni e de Andria
cun Giacu e Giuanni. 30Sa sroga de Simoni fiat crocada cun sa callentura e illuegu
ddi fueddant de issa. 31Issu fut acostiau e ndi ddiat pesada pighendidda
a sa manu; sa callentura ndi ddi fut bessia e issa ddus srebiat.
32A merģ, agoa chi su soli nci fut calau, ndi ddi betiant totu is fertus de
mali e is chi fiant in poderi de su dimoniu. 33Totu sa citai fiat pinnigada
ananti de sa porta. 34E iat sanau malaidus medas, de donnia casta de mali e
nciat bogau medas dimonius; 34ma a is dimonius no ddus lassąt fueddai,
ca scģant chini fiat.
35A su chitzi, innantis de obresci, si ndi fut pesau, nci fut bessiu e si ndi fut andau a unu logu assolau e innģ megąt de pregai. 36Si fut postu a ddu cicai Simoni e is chi fiant cun issu, 37e ddiant agatau e ddi narant: «Totus funt in cica tua». 38E ddis narat: «Andeus a atru logu, peri is biddas de acanta, po predicai innģ puru ca est po custu chi seu bčnniu!». 39E fiat andau predichendi peri is sinagogas intzoru, in totu sa Galilea e boghendinci is dimonius.
40 Tandus acostiat acanta sua unu lebrosu preghendiddu e ingenughendisģ e narendiddi: «Chi bolis, tui mi podis sanai!». 41 Arrennega, iat allonghiau sa manu, ddiat tocau e ddi narat: «Bollu, sana!». 42 Illuegu sa lebra fut sparčssia e fut sanau. 43 E amaletzendiddu de pressi nci ddiat bogau, 44 e ddi narat: «Castia, non nerist nudda a nemus, ma bai e faidģ biri de su predi e fai, ca ses torrau sanu, soferta comenti at cumandau Mosč, chi ddis siat de testimongiu». 45 a cuddu si ndi fut andau e iat cumentzau a bandiri e a ispainai aici meda sa cosa, chi Gesłs non podiat prus intrai a craru in duna citai, ma abarrąt in foras, in logus assolaus e beniant anca fut issu de innuisisiat.