|
22,1 FIAT accanta sa festa de is Azzimus, nada sa pasca; 2 E is capus de is
saçerdotus e is scrittoris de sa lei circanta sa manera de ddu perdiri; poita
chi timiant a su populu.
|
22,1 Fit acurtzu a sa festa de sos Panes àtzimos, nada sa " Pasca
".
22,2 e-i sos satzerdotes mazores e-i sos òmines de sa lege chircaìan
sa manera de che lu leare dae 'ia; difatis aìan timòria de su
pòpulu
|
|
3 E Satanassu fiat intrau in Giudas, chi fiat nomenau Iscariota, chi fiat de
su numeru de is doxi; 4 e Custu s' indi fiat andau a fueddai cun is capus de is
saçerdotus e cun is capitanus, de comenti ddu hiat a donai in is manus insoru.
5 E issus s'indi fianta allirgaus e hianta fattu cun issu pattu de ddi donai
dinai. 6 E issu si fiat obbligau, e fiat circhendi un'opportunidadi de ddu
consignai a issus senza de avolotu.
|
22,3 Sàtana intrèit tandho in Giudas, nadu Iscariote, chi fit
de su grupu de sos Dòighi.
22,4 Andhèit e faeddhèit cun sos satzerdotes mazores e-i sos cumandhantes
de s'àrdia de comente bi lis intregare.
22,5 E si ndh'allegrèin e cuncordèin de li dare 'inari,
22,6 Isse atzetèit e chircaìat su momentu 'onu pro bi lis intregare
a cua dae sa zentòria.
|
|
7 E fiat benia sa di de is Azzimus, in sa cali si depiat sacrificai sa Pasca;
8 e Gesus hiat mandau a Perdu e a Giuanni, narendi: « Andai a s'apparicciai sa
Pasca, a finis chi dda pappeus ».
9 E issus dd'hianta nau: «Aundi bolis chi
dda appariccieus? ».
10 E issu ddis hiat nau: « Eccu, candu heis essiri
intraus in sa çittadi, heis attoppai a un omini chi portat una màriga de qua;
andaiddi avatu in a domu in sa cali hat intrai,
11 e narai a su meri de sa domu:
su Maistu ti mandat a nai: und'est sa sala, aundi deu hapu a paradi sa pasca cun
is discipulus mius?
12 E issu hat a mostrai a bosu una sala manna, alliqûidida;
inguni heis apparicciai ».
13 E issus, andaus, hiant agatau coment'issu ddis
hiat nau; e hiant apparicciada sa Pasca.
|
22,7 Benzèit sa die de sos Panes àtzimos, candho si devìat
bochire s'anzone de sa Pasca.
22,8 E imbièit a Pedru e a Giuanne nerzendhe : "Andhade a aprontare
pro nois sa chena 'e sa Pasca, a tales chi la potemus mandhigare".
22,9 Issos tandho li nerzèin: "Inùe cheres chi aprontemus?"
22,10 E isse nerzèit: " Daghi azis a esser intrados in sa tzitade,
bos at a abbojare un'òmine chi giughet una broca 'e abba. Andhade infatu
a isse in sa domo inùe intrat.
22,11 E azis a narrer a su mere 'e domo: "Su mastru narat a tie: Inùe
est s'aposentu ùe eo màndhighe sa chena 'e sa Pasca cun sos dischentes
mios?"
22,12 E isse bos at a mustrare una sala manna in su pianu 'e subra, giai sistemada;
aprontade inìe".
22,13 Andhèin e agatèin comente lis aìat nadu e aprontèin
sa chena 'e sa Pasca.
|
|
14 E candu fiat benia s'ora, issu si fiat sezziu in sa mesa cun is doxi
apostolus.
15 E ddis hiat nau: « Deu hapu meda disigiau de pappai custa Pasca
cun bosaturus, ainnantis chi deu suffra;
16 poita chi nau a bosaturus chi non
dda hapu a pappai prus, finzas chi non siat cumplida in su Regnu de Deus ».
17
E pigau unu calixi, hiat donau grazias e hiat nau: « Pigaiddu e sparzeiddu
intre bosaturus;
18 poita chi nau a bosu chi no hapu a buffai prus de custu
fruttu de su sermentu, finzas chi no siat beniu su Regnu de Deus ».
19 A pustis, pigau su pani, hiat donau grazias e ddu hiat segau, e ddu hiat
donau a issus, narendi: « Custu est su corpus miu, chi est donau po bosaturus;
fei custu in regordamentu de Mei ».
20 Aici e totu, a pustis de sa cena, hiat
fattu po su calixi, narendi: « Custu calixi est su pattu nou in su sanguni miu,
chi est spartu po bosaturus.
|
22,14 E candho 'enzèit s'ora si setzèit a mandhigare e-i sos apòstulos
cun isse.
22,15 E lis nerzèit: "Cun brama apo disizadu 'e mandhigare custa
chena 'e sa Pasca cun bois, innantis de sos patimentos mios.
22,16 Difatis naro a bois chi pro nuddha ndh'ap'a mandhigare fintzas chi no
si cumprat in su regnu 'e Deus".
22,17 E, leadu unu càlighe, torrèit gratzias e nerzèit:
"Leàdelu e partìdelu tra bois.
22,18 Difatis bos naro chi no apo a bier prus de su frutu 'e sa 'ide fintzas
chi no benzat su regnu 'e Deus".
22,19 E, leadu unu pane, torrèit gratzias, lu seghèit e lu dèit
a issos nerzendhe: Custu est su corpus meu, ofertu pro 'ois: custu faghìdelu
in s'ammentu 'e me".
22,20 E in sa matessi manera, pustis de àer chenadu, leèit su
càlighe nerzendhe: "Custu calighe est s'alliantzia mia in su sàmbene
meu, chi est derramadu pro 'ois. |
|
21 De su restu, eccu, sa manu de cuddu chi, mi traixit est cun mei asuba de
custa mesa. 22 E su Fillu de s'omini s'indi bandat, comenti est stabilessiu; ma
guai a cudd' omini, de su cali issu est traixiu ».
23 E issus hianta pigau a si dimandai is unus cun is aterus chini mai de
issus hiat essiri su chi hiat a fai custa cosa.
|
22,21 Ma acò chi sa manu de chie m'est intreghendhe est cun megus subra
sa mesa.
22,22 Ca su Fizu 'e s'Omine, segundhu su ch'est istabbilidu, si ch'andhat, ma
arguai a-i cuss'òmine pro mesu 'e su cale est intregadu".
22,23 E comintzèin a chircare intre issos chie de issos esseret acanta
a fagher custu. |
|
24 E fiat naxiu puru intre issus unu certu: chini de issus pariat chi fessit
su maggiori.
25 E issu hiat nau: « Is reis de is gentis ddas dominant, e cuddus
chi tenint autoridadi asuba de issas sunti naus benefattoris.
26 No aici
bosaturus; anzis su prus mannu in mesu de bosaturus siat comente su prus piticu;
e su chi guvernat comente cuddu chi serbit.
27 Infattu, chin' est su maggiori,
su chi est sezziu in sa mesa, o su chi serbit? No est fursis su chi est sezziu
in sa mesa? Eppuru deu seu in mesu de bosaturus comente cuddu chi serbit.
28 E bosu seis cuddus chi heis persistiu cun mei in is tentazionis mias;
29 e
deu, a sa borta mia, dispongu de su Regnu po bosaturus, comenti su Babbu miu
indi hat dispostu po mei;
30 a finis chi bosu pappeis e buffeis a sa mesa mia,
in su Regnu miu, e chi siais sezzius in tronu a giudicai is doxi tribús de
Israeli.
|
22,24 Ndhe pesèin puru una cuntierra tra issos a chie intre issos esseret
cunsideradu su prus mannu.
22,25 Isse tandho lis nerzèit: "Sos res de sas natziones ndhe sun
donnos [las tenen podere issoro / las an in manos issoro / las dominan] e-i
sos chi las an in podere sun giamados benefatores [e a sos chi las an in podere
lis naran benefatores].
22,26 Bois pero no siades gai, ma su prus mannu intre 'ois si fatat su prus
minore [su prus giòvanu / su prus pitzinnu], e chie cumandhat comente
a su chi servit.
22,27 Difatis, chie est su prus mannu : su chi est sètzidu a sa mesa
o su chi servit ? No est su chi est sètzidu a sa mesa? Et eo so in mesu
a bois comente a su chi servit.
22,28 Bois sezis sos chi azis sighidu a istare cun megus in sas proas mias
22,29 et eo apronto pro 'ois unu regnu comente-i su Babbu l'at aprontadu pro
me,
22,30 pro chi mandhighedas e bufedas a sa mesa mia in su regnu meu e setzedas
subr'a tronos, zudichendhe sas dòighi tribù de Israele. |
|
31 Simoni, Simoni, eccu, Satanassu hat dimandau de cerriri a bosaturus
comente su trigu; 32 ma deu hapu pregau po tui, a finis chi sa fidi tua non
bengat de mancu; e tui, càndu has essiri torrau in tui, confirma a is fradis
tuus. »
33 E Perdu ddi hiat nau: « Signori, cun tui deu seu prontu a andai finzas in
presoni, e finzas a sa morti » .
34 Ma issu hiat nau: « Deu nau a tui, Perdu, chi oi no hat a cantai su
caboni, ainnantis chi tui no hapas tres bortas negau de mi conosciri » .
35 A pustis ddis hiat nau: «Candu hapu mandau a bosaturus senza de bussa, nè
de bucciacca, nè de sabatas, heis tentu mancanza de calincuna cosa? ». E
issus hianta nau: « De nudda ».
36 E issu hiat nau: « Ma immoi chini tenit una bussa dda pighit, e aici e
totu chini tenit una bucciacca; e chini no indi tenit bendat sa bestimenta sua e
si comparit una spada. 37 Poita nau a bosaturus chi si depit cumpliri in mei
custu chi est iscrittu: Issu est istetiu contau intre is malfattoris. E is
cosas, chi sunt iscrittas po mei, sunt accanta de suççediri ».
38 E issus hianta nau: « Signori, eccu innoi duus spadas ! ». E issu hiat
nau: « Bastat aici ».
|
22,31 Simone, Simone: acò chi Satana bos at chircadu pro bos
chilirare comente-i su trigu;
22,32 ma eo apo pregadu pro te, pro chi sa fide tua no benzat mancu, e
tue, daghi as a esser cunvertidu, dae frimmesa [afòrtiga, cunfirma]
a frades tuos".
22,33 Isse tandho li nerzèit: "Segnore, cun tegus so preparadu
pro andare fintzas a sa presone e a sa morte".
22,34 Ma isse nerzèit: "Pedru, a tie ti naro chi oe su puddhu
no at a cantare fintzas chi pro tres boltas apas negadu 'e mi connòschere".
22,35 E nerzèit a issos: "Candho bos apo imbiadu chena buscia
ne bèrtula ne sàndalos, bos at mancadu calchi cosa?"
Issos tandho nerzèin: "Nuddha!"
22,36 Pustis lis nerzèit: " Ma como chie possedit una buscia
la lèet e-i su matessi chie possedit una bèrtula, e chie
no ndh'at si 'endhat su cabbanu e si còmporet un'ispada.
22,37 Difatis bos naro chi bisonzat chi si cumprat in me custu chi b'est
iscritu: "E istèit calculadu intre 'e sos fora 'e sa lege".
Difatis totu su chi mi pertocat est apendhe su cumprimentu sou".
22,38 Issos tandho nerzèin : " Segnore, acò duas ispadas
innoghe". Ma isse lis nerzèit: "Bastat!"
|
|
39 A pustis fiat bessiu e fiat andau, comenti a su solitu, a su monti de is
Olias; e ddi andànt avatu is discipulus puru.
40 E arribau in su logu, ddis hiat nau : « Pregai, a finis chi no intreis in
tentazioni ».
41 Insaras issu fiat istetiu stesiau de cuddus casi cant' est una
tirada de perda; e postusì a genugus, pregàt narendi:
42 « Babbu, si tui
bolis, pigandi de mei custu calixi! puru, no sa voluntadi mia, ma sa tua siat
fatta ! ».
43 E ddi fiat apparessiu de su celu un angelu, su cali ddu fiat
cunfortendi.
44 I essendi issu in agonia, pregàt cun sempri prus fervori. E su
sudori suu fiat beniu comente grumus de sanguni, chi arruiant in terra.
45 A pustis, pesausindi de s'orazioni, fiat beniu a is discipulus e ddus hiat
agataus dormendi de tristesa,
46 e ddis hiat nau : « Poit' est chi dormeis?
Pesaisindi e pregai, a finis chi no intreis in tentazioni ».
| 22,39 Ch'essèit e andhèit,
comente costumaìat, a su Monte 'e sas Olìas; sos dischentes
puru andhèin infatu a isse.
22,40 Giòmpidu a-i cussu logu, nerzèit a issos: "Pregade,
pro no intrare in tentatzione".
22,41 E s'istejèit dae issos prus o mancu su tantu 'e un'iscuta 'e
pedra. S'imbenujèit e pregaìat nerzendhe:
22,42 "Babbu, si cheres, istèjache custu càlighe dae
me; pero no sa voluntade mia ma sa tua siat fata".
22,43 L'aparfèit tandho un'ànghelu dae su chelu pro lu cunfortare.
22,44 Intrèit in angustìa e si ponzèit a pregare cun
prus forza e-i su suore si li fatèit comente piètas de sàmbene
chi ruìan a terra.
22,45 Apustis si ndhe pesèit dae pregare, benzèit a ùe
fin sos dischentes e los agatèit drommidos dae sa tristura.
22,46 E lis nerzèit: "Proite sezis drommidos? Pesadebbòndhe
e pregade, pro no intrare in tentatzione". |
|
47 Mentras ch'issu fiat ancora fueddendi, eccu una cantitadi de genti; e su
chi fiat nau Giudas, unu de is doxi, andàt ananti de cuddus, e si fiat accostau
a Gesus po ddu basai.
48 E Gesus dd'hiat nau: « Giudas, cun d' unu basidu
traixis a su Fillu de s'omini? ».
49 E is chi fianta cun Gesus, bistu su chi fiat po suççediri, hianta nau:
« Signori, heus arropai nosu cun sa spada?»
50 E unu de issus hiat fertu a su serbidori de su summu saçerdotu, e ddi
hiat bogada s' origa deretta.
51 Ma Gesus ddis hiat nau: « Lassai, non prus!
». E toccada s'origa de cuddu, ddu hiat sanau.
52 E Gesus hiat nau a is capus de is saçerdotus e a is capitanus de su
templu e a is anzianus chi fianta benius contra de issu: «Esti contra de unu
ladroni chi seis bessius a foras cun spadas e cun bastonis?
53 Mentras chi deu
femu dogna di cun bosaturus, in su templu, no mi heis postas is manus a pizzus;
ma custa est s'ora bosta, e sa potenzia de is tenebras!».
|
22,47 Mentras ch'isse fit galu faeddhendhe,
acò chi ndh'acudit una zentòria e-i su chi li naraìan
Giudas fit andhendhe addainantis de issos e si acurtzièit a Gesùs
pro si lu 'asare.
22,48 Tandho Gesùs li nerzèit: "Giudas, cun dunu 'asu
intregas a su Fizu 'e s'Omine?"
22,49 Daghi sos chi fin a inghìriu a isse 'idèin su chi fit
acanta a sutzeder, nerzèin: "Su Mastru, ferimus cun s'ispada?"
22,50 E unu de issos ferèit a s'isciàu de su satzerdote mazore
e ndhe l'andhèit s'orija dresta.
22,51 Tandho Gesùs faeddhèit e nerzèit: "Agabbàdela!
Bastat gai!" E li tochèit s'orija e lu sanèit.
22,52 Pustis Gesùs nerzèit a sos chi fin bènnidos contr'a
isse, satzerdotes mazores e cumandhantes de s'àrdia de su tempiu
e antzianos: "Comente contr'a unu bandhidu ndhe sezis bessidos cun
ispadas e fustes.
22,53 Onzi die eo fia cun bois in su tempiu e no m'azis postu sas manos
subra, ma custa est s'ora 'ostra e-i sa potentzia de s'iscurigore.
|
|
54 E ddu hianta pigau, e ddu hianta portau, e ddu hianta condusiu a intru de
sa domu de su summu saçerdotu; e Perdu andàt avatu, de attesu.
55 E hianta alluttu unu fogu in mesu de sa corti, e si fianta postus a
sezziri impari; e Perdu si fiat postu a sezziri in mesu de issus.
56 E una serbidoredda, biendiddu sezziri accanta de su fogu, ddu hiat castiau
a fisciu, e hiat nau: « Cussu puru fiat cun issu ».
57 E issu hiat negau,
narendi « Femina, dea no ddu conosciu ».
58 Pagu a pustis un ateru, chi ddu hiat bistu, hiat nau: « Tui puru ses de
cuddus». E Perdu hiat nau: « O omini, dea no ddu seu ».
59 E, passada casi un'ora, un ateru hiat assegurau cun forza: « Po çertu,
custu puru fiat cun issa; de fattu esti Galileu ».
60 E Perdu hiat nau: « O omini, deu non sciu su chi tui ses narendi ». E
subitu, mentras chi issa fiat ancora fueddendi, su caboni hiat cantau.
61 E su Signori, furriausì, hiat castiau a Perdu; e Perdu si fiat arregordau
de su fueddu de su Signori, coment' issu hiat nau: « Oi, ainnantis chi cantit
su caboni, mi has a rennegai tres bortas ».
62 E Perdu fiat bessiu a foras, e
hiat plantu amaramenti.
|
22,54 Pustis de l'aer arrestadu, che
lu leèin e che l'intrèin a sa domo e su satzerdote mazore.
Pedru ponìat infatu dae atesu.
22,55 Aìan atzesu unu fogu in mesu a sa corte, si setzèin
tot'umpare a inghìriu e Pedru puru si setzèit in mesu a issos.
22,56 Una teraca, daghi lu 'idèit sètzidu acurtzu a su fogu,
lu abbaidèit cun atentzione e nerzèit: "Custu puru fit
cun isse".
22,57 Isse tandho neghèit, nerzendhe: "Fèmina, no lu
connosco".
22,58 E unu pagu apustis, un'àteru daghi lu 'idèit nerzèit:
"Tue puru ses de issos ".
22,59 E pustis chi che colèit prus o mancu un'ora, un'àteru
asseguraìat: "A narrer sa veridade, custu puru fit cun isse,
e difatis est Galilèu ".
22,60 Ma Pedru nerzèit: " Omine, no isco ite ses nerzendhe".
E luego, mentras chi fit galu faeddhendhe, cantèit su puddhu.
22,61 E-i su Segnore si 'oltèit e fissèit sos ojos subr'a
Pedru e Pedru s'ammentèit de sa paràula 'e su Segnore, candho
l'aìat nadu: "Innantis chi su puddhu cantet, oe m'as a dennegare
tres boltas".
22,62 Ch'essèit a fora e pranghèit cun amargura.
|
|
63 E is ominis chi teniant a Gesus, ddu beffanta, arropendiddu.
64 E a pustis
chi ddu hianta bendau, ddi dimandànt: « Inserta chini ti hat arropau ».
65 E
naranta contra de issu medas aterus frastimus.
|
22,63 E-i sos òmiines chi fin
tentendhe a Gesùs lu leaìan a befe e l'iscudìan,
22,64 li coberìan sos ojos e li naraìan: "Faghe su profeta!
Chi est chi t'at iscutu?"
22,65 E àteras cosas meda li naraìan, frastimèndhelu.
|
|
66 E, fattasì dì, si fianta reunius is anzianus de su populu e is capus de
is saçerdotus e is scrittoris de sa lei, e ddu hianta condusiu in su sinedriu
insoru,
67 narendi: « Si tui ses su Cristu, naraddu a nosu ».E issu ddis hiat nau: « Mancai ddu naressi, bosu non ddu hestis a creiri;
68
e si deu fazzessi dimandas, bosaturus no hestis a respundiri.
69 Ma de immoi
ainnantis su Fillu de s' omini hat essiri sezziu a sa deretta de sa potenzia de
Deus ».
70 E totus hianta nau: « Tui duncas ses su Fillu de Deus?». E issu ddis
hiat nau: « Bosu ddu narais; deu ddu seu ».
71 E issus hianta nau: «Ita
teneus prus bisongiu de testimongius? Poita chi nosu e totu ddu heus intendiu de
sa bucca sua ».
|
22,66 E daghi si fatèit die,
si reunèit su cunsizu 'e sos antzianos de su pòpulu, sos satzerdotes
mazores e-i sos òmines de sa lege, e giutèin a isse a su sinèdriu
issoro
22.67 e naraìan: "Si tue ses su Cristos, nàralu a nois".
Isse tandho lis nerzèit: "Si bollu dia narrer, no mi diazis
creer pro nuddha",
22,68 e si bos dia preguntare, no mi diazis rispòndhere pro nuddha.
22,69 Ma dae como innantis su Fizu 'e s'Omine at a esser sètzidu
a manu 'ereta de sa potentzia 'e Deus.
22,70 Nerzèin tandho totus: "E duncas tue ses su Fizu 'e Deus?"
Isse tandho lis nerzèit: "Bois nades chi eo lu so ".
22,71 E issos nerzèin : "Ite bisonzu tenimus de àteras
testimonìas ? Nois etotu difatis l'amus intesu dae sa 'uca sua ".
|
.