Traduzione sardo logudorese dei Vangeli della Passione in Sinossi  

Traduzione in logudorese di Socrate Seu. Prima bozza con osservazioni che spiegano le decisioni prese o in corso di formazione

(31) Le donne presso la tomba: Mt 28,1-8; Mc 16,1-8; Lc 24,1-11; Gv 20,1
Mt 28,1-8 Mc 16,1-8 Lc 24,1-11 Gv 20,1
28,1 Pustis de su sàpadu,

16,1 E, sčndheche 'arigadu su sąpadu,

Marìa sa Madalena, Marìa sa 'e Giagu e Salome comporèin ozos profumados pro andhare a l'ùnghere.

 

cf 23,56
a s'àlvèschida  16,2 E chito meda 
'e sa prima die de sa chida,  sa prima die 'e sa chida,  24,1 Sa prima die 'e sa chida,  20,01 Sa prima die 'e sa chida,
a puddhiles, 
candho su sole si fit apenas pesadu, 
Marìa sa Madalena    Maria sa Madalena 
e-i s'àtera Marìa
'enzèin a bider  benin  'enzèin  benit 
a manzanile 
sendhe galu iscuru
su sepulcru a su sepulcru a su sepulcru, a su sepulcru 
giutendhe sos aròmatos ch'aìan aprontadu.

16,3 E naraìan intre issas: "Chie noch'at a illorumare sa pedra dae s'intrada 'e su sepulcru?"

28,2 E acò chi b'apèit unu terremotu mannu; difatis un'ànghelu 'e su Segnore faladu dae su chelu s'acurtzièit, 

16,4 E daghi abbaidèin in altu 

'iden  24,2 Agatèin e bìdet 
ch'illorumèit sa pedra  chi sa pedra che fit istada illorumada;  sa pedra illorumada  sa pedra 'ogada 
dae su sepulcru, dae su sepulcru.
mancari fit manna meda.

16,5 E, intradas 

24,3 intrèin  cf 20,11b si gruscèit 
in su sepulcru,  a s'ala 'e su sepulcru
e no agatèin su corpus de su Segnore Gesùs.
24,4 E sutzedèit chi, in su mentras ch'issas no ischìan ite si ndhe pessare de-i custa cosa, 
idèin  acò chi si lis presentèin
a unu giòvanu   duos òmines  Gv 20,12 e annotat duos ànghelos 
e si bi setzèit subra.
sètzidu a manu 'ereta 
28,3 Sa 'isura sua f in beste 
it coment'e lampu  lughente.
e-i sa 'este sua  'estidu de una 'este  bestidos 
bianca  bianca,  de biancu 
che nie.
sètzidos, unu a s'ala 'e sa conca e unu a s'ala 'e sos pes, inùe fit istadu postu su corpus de Gesùs.
28,4 Sas bardias 
si ponzèin a trèmere 
dae sa timòria 'e isse  e s'assustèin. 24,5 Ma mentras ch'issas fin assustadas, 
e benzèin chepare a mortos.
cun sas caras grusciadas a terra, 
28,5 S'ànghelu si 'oltèit  

16,6 Isse tandho 

e lis nerzèit:  lis narat:  lis nerzèin:  Gv 20,13 E-i cussos li naran :
a sas fèminas  " Fèmina,
"No timedas, bois.  "No siedas assustadas.  proìte ses pranghendhe? ".
Isco, difatis, 
chi sezis chirchendhe a Gesùs  Sezis chirchendhe a Gesùs  "Proìte sezis chirchendhe 
su Nazarenu, 
su crutzificadu. su crutzificadu. 
intre sos mortos a chi est bivendhe?
Lis narat: 
Est resuscitadu, 
28,6 No est innoghe,  no est innoghe.  "Ch'an bogadu a su Segnore meu 
est resuscitadu, difatis, 
comente aìat nadu. 
Benide, abbaidade  Acò su logu  e no isco 
su logu ùe fit postu. inùe lu ponzèin. inùe che l'an postu".
28.7 E luego, daghi ch'azis a andhare,  16,7 Ma andhade.  cf Gv 20,17 Li narat Gesùs: "No mi toches; difatis no so galu pigadu a sa 'e Babbu meu. Ma andha
nade a sos dischentes suos:  Nade a sos dischentes suos  a sa'e frades mios e nàralis: 
e a Pedru: 
24,6 [No est innoghe, ma est resuscitadu.] 
Bos ammentades comente bos faeddhèit candho fit galu 
"Est resuscitadu dae sos mortos 
e [idou]   [oti]
caminat in dainantis a bois  Andhat addainanti 'ostru 
a Galilèa.  a Galilèa.  in Galilèa
Inìe l'azis a bider.  Inìe l'azis a bider, 
Acò chi eo boll'apo nadu".
comente bos at nadu ".
24,7 e naraìat chi bisonzaìat chi su Fizu 'e s'Omine esseret intregadu in manos de sos òmines pecadores e esseret crutzificadu e resuscitadu sa 'e tres dies?"
"Pigo a sa'e Babbu meu e Babbu 'ostru e Deus meu e Deus bostru".
24,8 E s'ammentèin de sas paràulas de isse.
28,8 Si ch'andhèin 

16,8 'Essèin 

9 E, tornate 
luego  e che fuèin 
dae su sepulcru,  dae su sepulcru.  dal sepolcro, 
Difatis fin tremendhe e fin ispantadas; 
e no nerzèin nuddha a nemos; 
cun timòria  difatis aìan timòria.
e cuntentesa manna, 
currèin  annunziarono tutto questo  cf 20,18 Benit Maria Madalena 
a dare s'annuntziu  annuntziendhe 
a sos dischentes suos. agli Undici  a sos dischentes: 
e a tutti gli altri. 
"Apo 'idu a su Segnore", e-i custas cosas chi aìat nadu a issa.
10 Erano Maria di Mągdala, Giovanna e Maria di Giacomo. Anche le altre che erano insieme lo raccontarono agli apostoli. 
11 Quelle parole parvero loro come un vaneggiamento e non credettero ad esse.