© Vangelo di Luca 2001. Traduzione in sardo campidanese,
variante del Sarcidano isilese,
di Antioco e Paolo Ghiani. Consulenza esegetica di Antonio Pinna.
Vita Nostra 2001, anno 41:
Lc 06,17-26: n. 05, Domenica 04 febbraio 2001, p. 6
Lc 06,27-38: n. 06, Domenica 11 febbraio 2001, p. 6
17 Ndi fut
abasciau cun issus e si fiat frimau in logu campu, e ddu iat truma manna de
iscientis suus, e genti meda de su pòpulu de totu sa Giudea e de Gerusalemi e
de sa costera de Tiru e de Sidoni,18 chi fiant bennius po dd'ascurtai e po èssiri
sanaus de is malis insoru; e icussus chi fiant fertus de spiridus malus torrànt
sanus. 19 E totu sa genti cicàt de ddu tocai, ca de issu ndi bessiat una
frotza e sanàt a totus. 20 E issu, pesaus is ogus faci a is iscientis suus, naràt:
«Biadus is pòburus,
ca de bosatrus est s'arrènniu de Deus.
21 Biadus is chi imoi patint fàmini,
ca eis a èssiri pràndius.
Biadus is chi imoi funt in prantu,
ca eis a arriri.
22 Biadus seis candu is òminis s'ant a tirriai
e candu s'ant a scumunigai e a isbregungiri
e nci ant a bogai a foras su nòmini de bosatrus comenti de malu,
po mori de su Fillu de s'omini.
23 Alligraisì, in cussa dì e tiddidai de prexu,
poita, castiai, si ddu nau, sa paga de bosatrus est manna in su celu.
Aici e totu, difatis, is babus insoru faiant a is profetas.
Po contra,
24 Ohi! Bosatrus is arricus,
ca eis giai comporau su contzolu de bosatrus.
25 Ohi! Bosatrus, is chi imoi seis satzaus,
ca eis a patiri fàmini.
Ohi! Is chi imoi si ndarrieis,
ca eis a èssiri in dolu e in prantu.
26 Ohi! Candu totus is òminis ant
nai beni de bosatrus.
Aici e totu, difatis, is babus insoru faiant a is profetas frassus».
27 Ma deu si naru, a bosatrus chi mi seis ascurtendi:
istimai is chi si funti nemigus,
faéi beni a is chi si tirriant,
28 pedei beneditzionis po is chi mandant maleditzionis,
pregai po is chi sofendint.
29 A chini ti ferit a una trempa, paraddi s'atra puru,
e de chi ti ndi pigat sa manteddu, non ndas arretirai nemancu su bestiri.
30 A chini ti dimandat, dona;
a chini ti ndi pigat su tuu, non torris a dimandai;
in prefinis, comenti is atrus boleis chi fatzant cun bosatrus,
sa matessi cosa faéi bosatrus e totu cun issus.
32 E chi istimais feti is chi si stimant,
ita grazia in prus ndeis a tenniri?Ca fintzas e is pecadoris istimant a is
chi ddus istimant.
33 E chi faeis beni a is chi si faint beni,
ita grazia in prus ndeis a tenniri?Custu ddu faint fintzas e is pecadoris.
34 E chi donais prestidu a icussus de chi si pentzais de ndi ddu torrai,
ita grazia in prus ndeis a tenniri?
Fintzas e is pecadoris si faint prestidus is unus cun is atrus
po ndi podiri torrai giustu su propiu tanti.
Po contra,
35 Istimai is chi si funti nemigus,
faéi beni e donai a prestidu chentza de ndi sperai cambiu perunu,
e ndeis a tenniri una paga prus manna,poita eis a essiri fillus de su Totu
Artu,
issu chi est bonu cun is disconnotus e is malus.
36 Cumentzai a tenni lastima
comenti tenit lastima su Babu Mannu de bosatrus.
37 Non si pongiais a giudicai e no eis a essiri giudicaus;
non si pongiais a cundennai e no eis a essiri cundennaus;
perdonai e eis a essiri perdonaus;
38 donai e Deus puru at a donai a bosatrus;
una misura bona, arrecracàda, scutulàda, prena a cùcuru
Deus a bosatrus si dd'at a ponniri in coa;
poita, sa propia misura chi bosatrus eis a misurai,
Deus ddat a misurai a bosatrus a cambiu».