© Vangelo di Marco 2003.
Traduzione dal greco in sardo campidanese, variante del Sarcidano isilese, di Antioco e Paolo Ghiani.
Traduzione dal greco in sardo logudorese di Socrate Seu.
Consulenza esegetica di Antonio Pinna

Mc 10,46-52 x 26 ott 2003

Ghiani 1999 Ghiani 2003 Seu Proposta 1 Modifiche  
 

46 E fiant lompius a Gericu .  e   E candu ndi fut bessendi de Gericu cun is iscientis suus e cun genti meda, su fillu de Timeu, Bartimeu, su pedidori tzrupu, fut setziu in s’oru de sa bia, [pedendi].

 

Mc 10,46 E fiant lòmpius a Gericu. E candu ndi fut bessendi de Gericu cun is iscientis suus e cun truma manna de genti, su fillu de Timeu, Bartimeu, unu pedidori tzrupu, fut sètziu in s’oru de sa bia.

 

Mc 10,46 E giompen a Gèricu. E candho ndhe fit bessendhe dae Gèricu, paris cun sos dischentes suos e una truma ‘ona ‘e zente, in s’oru ‘e sa ‘ìa bi fit su fizu ‘e Timèu, Bartimèu, tzegu, sètzidu pedendhe.

 

Mc 10,46 E giompen a Gèricu. E candho ndhe fit bessendhe dae Gèricu, paris cun sos dischentes suos e una truma ‘ona ‘e zente, in s’oru ‘e sa ‘ìa bi fit su fizu tzegu ‘e Timèu, Bartimèu, sètzidu pedendhe.

 
 

47 E issu comenti iat intendiu ca ddui fut Gesùs, su Natzarenu, iat cumentzau a tzerriai e a nai: «Fillu de David, Gesùs, tenindi piedai de mimi!».

 

Mc 10,47 E issu comenti at intèndiu ca ddui fut Gesùs, su Natzarenu, at cumentzau a tzerriari e a narri: «Fillu de David, Gesùs, tenindi piedai de mimi!».

 

Mc 10,47 E comente intendhèit chi fit Gesùs su Nazarenu comintzèit a abboghinare nerzendhe: “Fizu ‘e Davide, Gesùs, api dolu ‘e me!”.

 

Mc 10,47 E comente intendhèit chi fit Gesùs su Nazarenu comintzèit a abboghinare nerzendhe: “Fizu ‘e Davide, Gesùs, api dolu ‘e me!”.

 

48 E medas dd’amaletzànt po ddu scitiri; issu perou, tzerriat prus meda: «Fillu de David, piedai de mimi!».

 

Mc 10,48 E medas dd’amaletzànt po ddu fari citiri; issu pero’, tzerriat prus e prus: «Fillu de David, piedai de mimi!».

 

Mc 10,48 E medas lu brigaìan pro lu fagher cagliare; pero isse abboghinaìat piùs a forte: “Fizu ‘e Davide, api dolu ‘e me!”.

 

Mc 10,48 E medas lu brigaìan pro lu fagher cagliare; pero isse abboghinaìat piùs a forte: “Fizu ‘e Davide, api dolu ‘e me!”

 
 

49 E Gesùs si fut frimau e iat nau: «Tzerriaiddu!». E tzerriant a su tzrupu, nendiddi: «Fai coragiu! Pesadindi, est tzerriendutì.».

 

Mc 10,49 E Gesùs si fut frimau e at nau: «Tzerriaiddu!». E tzèrriant a su tzrupu e ddi narant: «Fai coragiu! Pesadindi, est tzerriendutì.».

 

Mc 10,49 E Gesùs s’arreèit e nerzèit: “Giamàdelu!”. E giaman su tzegu e li naran: “Coragiu! Pesadindhe, est giamendhe a tie!”.

 

Mc 10,49 E Gesùs s’arreèit e nerzèit: “Giamàdelu!”. E giaman su tzegu e li naran: “Coragiu! Pesadindhe, est giamendhe a tie!”.

 

50 Issu, fuliau su manteddu suu, si ndi fut istrantaxau e fut acostiau anca fut Gesùs.

 

 

Mc 10,50 Issu nci at fuliau su manteddu suu, si nd’est istrantaxau e fut acostiau anca fut Gesùs.

 

Mc 10,50 Isse assoras ch’imbolèit su mantu, si ndhe pesèit de botu e benzèit a sa ‘e Gesùs.

 

Mc 10,50 Isse assoras ch’imbolèit su mantu, si ndhe pesèit de botu e benzèit a sa ‘e Gesùs.

 
 

51 E dd’iat arrespust Gesùs e iat nau: «Ita bolis a ti fai?». E su tzrupu dd’iat nau: «Rabbunì, faimì torrai a biri».

 

Mc 10,51 E Gesùs dd’at arrespustu e dd’at nau: «Ita bolis a ti fai?». E su tzrupu dd’at nau: «Rabbunì, faimì torrari a biri».

 

Mc 10.51 E Gesùs li faeddhèit e li nerzèit: “Ite cheres chi ti feta?”. Assoras su tzegu nerzèit a isse: “Rabbunì, chi torre a bider!”.

 

Mc 10.51 E Gesùs li faeddhèit e li nerzèit: “Ite cheres chi ti feta?”. Assoras su tzegu nerzèit a isse: “Rabbunì, chi torre a bider!”.

 

 

52 E Gesùs dd’iat nau: «Bai, sa fidi tua t’at sarvau». E in s’ora e totu iat torrau a biri e iat cumentzau a ddi ponni infatu in sa bia.

 

Mc 10,52 E Gesùs dd’at nau: «Bai, sa fidi tua t’at sarvau». E in s’ora etotu at torrau a biri e at cumentzau a ddi ponniri infatu in sa bia.

 

Mc 10,52 E Gesùs li nerzèit: “Bae, sa fide tua t’at salvadu”. E tot’in d-una cussu torrèit a bider e sighèit fatu a isse in sa ‘ìa.

 

Mc 10,52 E Gesùs li nerzèit: “Bae, sa fide tua t’at salvadu”. E tot’in d-una cussu torrèit a bider e sighèit fatu a isse in sa ‘ìa.

 
 
     
         
         
     
         
     
     
   

Discussione

 

Mc 10,46 E fiant lompius

AP 12.10.03 Come sto notando ultimamente, fare attenzione a uniformarsi nella punteggiatura. Seguire Nestle 26 o 27, o Cei 97.

 

Mc 10,46 cun genti meda

AP 12.10.03 Socrate usa forse un giro di frase più naturale in sardo, anche se non c'è proprio l'espressione "ochlos polus" che altre abbiamo tradotto con "truma manna" o simile.

nAGh 12.10.03  Apu castiau cancuna de is bortas chi eus agatau “ochlos” o simili e s’imprus eus postu “truba manna”, ma s’iat a pòdiri fintzas e cambiari in “truma manna”, tocat a s’arregodari apustis a ddus cambiari totus.

SS 14.10.03 In greco abbiamo ochlou ikanou, genitivi di ochlos ikanos. Generalmente, ho riservato zente per i casi in cui ochlos sia solo e truma ‘e zente più l’aggettivo da me ritenuto adatto per i casi di ochlos più aggettivo. Così. ho generalmente tradotto truma manna ‘e zente nei casi in cui il testo reca ochlos polus e, per differenziare, truma ‘ona ‘e zente in questo caso, in cui il testo ha ochlos ikanos. Per ikanos Rusconi (Vocabolario) mi dà: 1. “capace, idoneo, adeguato”; 2. “degno”; 3. “sufficiente, bastante, abbastanza numeroso, abbastanza grande, grande”. Donde la mia traduzione con truma ‘ona ‘e zente. Mi sembra che in questo caso, in cui è riferito a numero,  l’aggettivo sardo (b)onu possa assumere un significato fra “adeguato”, “discreto” ed “abbondante”.

 

Mc 10,46 su

AP 12.10.03 Di per sé, Nestle non considera l'articolo come originale. Cei 97 risolve inserendo una "e' : "cieco e mendicante". Socrate traduce in realtà il testo bizantino (codice D). Si potrebbe, per scrupolo, usare un articolo indefinito "un pedidori tzurpu". Oppure, considerando che il cieco sembra abbastanza conosciuto e super-identificato, si comprende l'apparire dell'articolo determinativo, che, usato, dà un colore più naturale all'espressione identificativa (anche se forse poteva non essere il solo "mendicante cieco" da quelle parti, dove ciechi e zoppi sembrano abbondare oltre le normali statistiche testuali...).

nAGh 12.10.03  S’est postu su pedidori tzrupu” pentzendi ca, chi ddu nòmenat a nòmini atentu, bolit narri ca fut connotu beni, ma chi pentzaus ca pedidoris e tzrupus nd’iat medas in cussus tempus, s’iat a pòdiri ponni fintzas e s’indeterminativu: “unu pedidori tzrupu”

tzegu” ddu teneus in campidanesu puru, ma in logus medas at pèrdiu su sentzu de “cieco” e at pigau cussu de “malandato fisicamente”

AP 13.10.03 Ripeto: "su pedidori tzurpu" non mi parrebbe un abuso rispetto al greco e darebbe un "colore" più naturale al testo. Se si sceglie per l'indeterminativo, si potrebbe anche scegliere per niente: "Nartimeu, pedidori tzrupu,... "

A questo punto, è necessario il "responso" di Tommy.

Problema nascosto: tzrupu o tzrupu: come stiamo decidendo?

APiras 13.10.03 Con un occhio alla vulgata si potrebbe rendere più sardescamente: Bartimeu, su fillu tzrupu de Timeu, fut setziu in s’oru de sa bia pedendi. Così, mi pare, si risolverebbe anche il problema del falso asindeto. Non ho ben capito il problema nascosto (forse perché è ben nascosto!): si tratta forse della metatesi? Se non ricordo male, in lituano il termine "cieco" suona slupu

SS 14.10.03 Mi pare che la mia traduzione fosse più o meno in linea con il successivo responso del Prof. Piras [...] Comunque, per una maggiore naturalezza, a prescindere dalla disposizione del testo originale, ho spostato qui tzegu nella stessa posizione in cui colloca l’agg. il prof. Piras.

Quanto alla metatesi, se mi è consentito l’intervento visto che in questo specifico caso il logud. non è direttamente interessato, direi che si tratta più che altro di un problema di omologazione all’interno della stessa macrovariante, nell’intento di andare, almeno nello scritto, abbìa a s’unidade, come direbbe Mario Puddu. Io stesso uso spesso forme che non sono esattamente mie (p. es., nel mio luogo di provenienza per dire “vicino” si dice “acultzu”, ma io scrivo  “acurtzu”, come si dice in altre varietà del logudorese, in questo caso perché più conforme all’etimologia; e del resto, come potrei riprodurre nello scritto la pronuncia del mio logudorese settentrionale, visto che pronunciamo custu qualcosa come culthu e iscola qualcosa come ichola?). Ovviamente, la mia è solo un’opinione come tutte le altre.

 

 

alto

 

Mc 10,48 tzerriat prus meda

AP 12.10.03 Non mi sembra molto naturale, almeno dalle mie parti. Io direi qualcosa come "prus e prus forti".

nAGh 12.10.03 de acòrdiu po “prus e prus”, “prus e prus forti” invecis mi parit una fortzadura. O chi no abarrat “prus a forti” cumenti at fatu Seu o “prus a forti meda”.

 
 48
   
 

Mc 10,50 fuliau

AP 12.10.03 Sicuramente, il sardo usa qui più naturalmente il tempo descrittivo diretto.

 50
   

Mc 10,52 Bai

AP 12.10.03 Considerato anche il seguito e il verbo stesso "upago", che non sembra voglia dire "andare via", qui mi pare che si potrebbe usare il sardo "Toca, ...".
 52
   
   
   
   

 

 

Confronto sinottico traduzione campidanese Ghiani 1998-2003

© Vangelo di Marco 2003.
Traduzione dal greco in sardo campidanese, variante del Sarcidano isilese, di Antioco e Paolo Ghiani.
Traduzione dal greco in sardo logudorese di Socrate Seu.
Consulenza esegetica di Antonio Pinna

 Versetti

Ghiani 1998 Ghiani 1999-2000 Ghiani 2003 Modifiche
 

46 E fiant lompius a Gericu e candu ndi fut bessendi de Gericu cun is iscientis suus e cun genti meda, su fillu de Timeu, Bartimeu, su pedidori tzrupu, fut setziu in s’oru de sa bia, [pedendi].

 

47 Issu comenti iat intendiu ca ddui fut Gesùs, su Natzarenu, iat cumentzau a tzerriai e a nai: «Fillu de David, Gesùs, tenindi piedai de mimi!».

 

48 E medas dd’amaletzànt po ddu scitiri, issu perou, tzerriat prus meda: «Fillu de David, piedai de mimi!».

 

49 E Gesùs si fut frimau e iat nau: «Tzerriaiddu!». E tzerriant a su tzrupu, nendiddi: «Fai coragiu! Pesadindi, est tzerriendutì.».

 

50 Issu, fuliau su manteddu suu, si ndi fut istrantaxau e fut acostiau anca fut Gesùs.

 

51 E arrespundendiddi Gesùs iat nau: «Ita bolis a ti fai?». E su tzrupu dd’iat nau: «Rabbunì, faimì torrai a biri».

 

52 E Gesùs dd’iat nau: «Bai, sa fidi tua t’at sarvau». E in s’ora e totu iat torrau a biri e iat cumentzau a ddi ponni infatu in sa bia.

 

46 E fiant lompius a Gericu e candu ndi fut bessendi de Gericu cun is iscientis suus e cun genti meda, su fillu de Timeu, Bartimeu, su pedidori tzrupu, fut setziu in s’oru de sa bia, [pedendi].

 

47 E issu comenti iat intendiu ca ddui fut Gesùs, su Natzarenu, iat cumentzau a tzerriai e a nai: «Fillu de David, Gesùs, tenindi piedai de mimi!».

 

48 E medas dd’amaletzànt po ddu scitiri, issu perou, tzerriat prus meda: «Fillu de David, piedai de mimi!».

 

49 E Gesùs si fut frimau e iat nau: «Tzerriaiddu!». E tzerriant a su tzrupu, nendiddi: «Fai coragiu! Pesadindi, est tzerriendutì.».

 

50 Issu, fuliau su manteddu suu, si ndi fut istrantaxau e fut acostiau anca fut Gesùs.

 

51 E dd’iat arrespust Gesùs e iat nau: «Ita bolis a ti fai?». E su tzrupu dd’iat nau: «Rabbunì, faimì torrai a biri».

 

52 E Gesùs dd’iat nau: «Bai, sa fidi tua t’at sarvau». E in s’ora e totu iat torrau a biri e iat cumentzau a ddi ponni infatu in sa bia.
 

Discussione